لودویک میس‌ون دِروهه، یکی از بزرگ‌ترین و اثرگذارترین معماران قرن بیستم بوده که نه‌تنها در طراحی ساختمان‌های شگرفی همچون پانسیون در شیکاگو و ویلا تورکول تأثیر عمیقی بر جهان معماری گذاشته، بلکه دستگیره‌ها و جزئیات داخلی بناهایش نیز به‌طور خاص به دنیای معماری و طراحی داخلی رنگ و بویی تازه بخشیده است. در حالی که بیشتر آثار مشهور میس‌ون دروهه برای زیبایی‌های بیرونی و معماری ساختارهای بزرگشان مورد توجه قرار می‌گیرند، دستگیره‌های طراحی‌شده توسط او به‌مثابه نماینده‌ی سبک مینی‌مالیستی و تأثیرگذاری عمیق او در ایجاد زیبایی از سادگی بوده‌اند.
طراحی مینی‌مالیستی دستگیره‌ها
در دیدگاه میس‌ون دِروهه، «کمتر بیشتر است». این فلسفه نه‌تنها در ساختار ساختمان‌ها، بلکه در طراحی جزئیات داخلی از جمله دستگیره‌ها نیز به چشم می‌خورد. دستگیره‌های طراحی‌شده توسط میس اغلب به‌گونه‌ای ساده و مینی‌مالیستی ساخته می‌شدند که از هرگونه پیچیدگی و تزئین اضافی خودداری می‌شد. این دستگیره‌ها بیشتر به‌صورت خطی، با استفاده از فولاد ضدزنگ و دیگر مصالح مدرن طراحی می‌شدند. کارکرد این دستگیره‌ها در عین سادگی و مینی‌مالیسم، بسیار کاربرپسند و در عین حال جذاب بود.
فلسفه‌ی طراحی و تأثیر بر جزئیات
یکی از ویژگی‌های طراحی‌های میس در ارتباط با دستگیره‌ها، توجه دقیق او به عملکرد و زیبایی‌شناسی است. او باور داشت که جزئیات هر چیزی، حتی به اندازه یک دستگیره، می‌توانند بر تأثیر کلی طراحی یک فضا اثرگذار باشند. این توجه دقیق به عملکرد و زیبایی‌شناسی نه‌تنها در ساختار کلی بنا، بلکه در جزئیات داخلی نظیر دستگیره‌ها نیز قابل مشاهده بود. در پروژه‌های بزرگ او، دستگیره‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شدند که همچنان فضای آرام و مینی‌مالیستی ساختمان را تقویت کنند و باعث ایجاد هماهنگی و انسجام در طرح کلی شوند.
روند تولید دستگیره‌های مینی‌مالیستی در دوران میس
در دوران فعالیت میس‌ون دِروهه، تکنولوژی‌های جدیدی برای تولید دستگیره‌های دکوری و ساختمانی در دسترس معماران قرار گرفت. دستگیره‌هایی که در پروژه‌های او استفاده می‌شدند، اغلب از جنس فلزات مقاوم مانند فولاد ضدزنگ ساخته می‌شدند و در برخی موارد به‌صورت یکپارچه و بدون هیچ جزئیات اضافی طراحی می‌شدند. این تکنیک تولید دستگیره‌ها که ساده، تمیز و کاربردی بود، مشابه همان فلسفه‌ی مینی‌مالیستی بود که در معماری خود به‌کار می‌بُرد. روند تولید این دستگیره‌ها با استفاده از فناوری‌های صنعتی آن زمان، همان‌طور که در بسیاری از پروژه‌های میس دیده می‌شود، بسیار پیشرفته بود.
دستگیره‌ها و تأثیر آن‌ها بر طراحی‌های معاصر
امروزه، دستگیره‌های مینی‌مالیستی که از کارهای میس الهام گرفته شده‌اند، در پروژه‌های معاصر و مدرن در سراسر جهان استفاده می‌شوند. این دستگیره‌ها نه‌تنها از نظر کاربردی بودن، بلکه از نظر زیبایی‌شناسی نیز همچنان یکی از انتخاب‌های محبوب طراحان داخلی و معماران هستند. به‌ویژه در فضاهایی که تمایل به طراحی مینی‌مالیستی دارند، دستگیره‌ها به عنصر مهمی تبدیل می‌شوند که هم به عملکرد فضا کمک می‌کنند و هم روح طراحی و هویت معماری فضا را تکمیل می‌نمایند.
از زبانِ میس
لودویک میس‌ون دِروهه در کتاب‌های خود، به اهمیت جزئیات در طراحی اشاره کرده و گفته است:
«جزئیات نه‌تنها برای تکمیل یک ساختمان لازم هستند، بلکه برای زنده کردن آن به‌عنوان یک اثر هنری ضروری‌اند. هر بخش از یک ساختمان، از در و پنجره تا دستگیره‌ها، باید به‌گونه‌ای طراحی شود که در ترکیب با دیگر عناصر، هماهنگ و متعادل باشد».
(Less is more, The Architecture of Mies van der Rohe)
این دیدگاه به وضوح در طراحی دستگیره‌های او نیز مشاهده می‌شود. او دستگیره‌ها را به‌عنوان اجزای حیاتی در به وجود آوردن یک محیط مینی‌مالیستی و در عین حال عملی در نظر می‌گرفت.
